Türkiye Cumhuriyeti devletinin asıl sahibi aziz Türk Milleti siz milletvekillerini seçerek yüce meclise sadece hak etmediğiniz aylık 147 milyon lira maaşı yattığınız yerden alın diye değil, devlet adına hizmet etmekle yükümlü olduğunuz milletin derdine derman olun diye seçti.

Siz “Milletin seçerek göreve getirdiği bedavacı vekilleri olarak nasıl olsa maaş geliyor. Sosyal hayatımız garanti” deyip devletin ve milletin ortak ve adil çıkarı için gerek iktidar gerekse muhalefet milletvekillerince sunulan kanun tekliflerinin onaylanması ya da ret edilmesi için meclise gelmekten imtina ederek, sizi seçenlere ihanet ediyorsunuz bedavacı vekil efendiler...

Toplamda 600 olan geneli bedavacı milletin vekilleri büyük çoğunluğunuz görüldüğü ve ekranlardan izlendiği kadarıyla bedavacı. Sadece parmak kaldırıp parmak indiriyor. Eğri oturup doğru söylemek gerekirse; çoğunluğu parmakçı olan iktidar ve muhalefet milletvekili içerisinde Meclise yerinde ve zamanında gelip hayata dair her konuda milletin ve devletin ortak adil çıkarı doğrultusunda gerek iktidar gerekse muhalefet milletvekilleri ki görüşünü yerinde mütevazı yerinde gerektiği gibi konuşarak dile getiren bir cemal Enginyurt etmiyorsunuz ne yazık ki.

İşte buna son acı örnek Yazar Hasan Hoslar tarafından “Vatan Hainleri “başlığı altında kaleme alınmış, buyurun bir zahmet okuyun, okutun.

Yorumu da okuyup, anlayanlar yapsın.

Hasan Hoslar kardeşimizin kaleme aldığı ve şahsımın yorumlayıp siz saygıdeğer okurlara sunmak için paylaştım.

“Vergi kanunu oylanıyor 69 CHP milletvekili yok... Şöyle düşünün; Bir şirkette veya bankada çalışıyorsunuz ve toplantı oluyor o toplantıya katılmıyorsunuz. Patron ne yapar? İşinize son verir. Eğer sizin çok önemli bir gerekçeniz yok ise. (hastalık, ölüm vs ) Peki 69 milletvekilinin aynı gün aynı derece önemli sorunu neydi ki katılmadılar? Çünkü onlar evet CHP’li ama asla Atatürkçü (Kemalist) değiller. Onlar milletin vekilleri değiller. Türkiye’de muhalefet yok. Türk halkının kayıtsız ve şartsız hâkimiyetine sahip olduğunu bir defa daha kesinlikle tekrar ediyorum. Hâkimiyet, hiçbir anlamda, hiçbir şekilde, hiçbir renk ve hiçbir kılavuzlukta ortaklık kabul etmez. Unvanı, ister halife ister başka bir şey olsun, hiç kimse bu milletin kaderine ortak çıkamaz. Millet buna kesinlikle izin vermez. Bunu teklif edecek hiçbir milletvekili bulunamaz. Uluslar, egemenliklerini geçici bile olsa, bırakacağı meclislere dahi gereğinden fazla inanmamalı ve güvenmemelidir. Çünkü meclisler bile despotluk yapabilir ve bu despotluk bireysel despotluktan daha tehlikeli olabilir. Meclislerin öyle kararları olabilir ki, bu kararlar ulusun yaşamına giderilmesi olanaklı olmayan zararlar verebilir. (M. Kemal Atatürk)”