Sorun sizde değil, bizde.

Aldık, kabul ettik.

Hesapsız, kitapsız, sorgusuz, sualsiz verilen desteler ile baş tacı ettik.

Bireysel beklenti içinde de olmadık ama herkes üzerine düşeni yerine getirsin istedik.

Lisan-ı münasip ile ifade ettik, kimi zaman.

Yazıdan ziyade, söz öncelik verdik.

İkazlarımız, yüz yüze oldu.

Velhasıl reyting derdimiz olmadı.

Doğru bildiğimiz istikamette, yanlış isimleri de sahiplendik.

Bildik ve kabul ettik ki asıl olan yoldu.

Yolcular ise birer figüran.

Naçizane figüranlardan biri olmaya gayret ettik.

Ebet müddet var olmasını arzuladıklarımızın yanında birer hiçtik.

Yarım asırlık ömrümüzün temel taşları, bu hissiyat üzere döşenmişti.

Ehven ile ehven-i şer arasında bir yerlerde saf tuttuk.

Moda değim ile hasbi olmaya çabaladık.

Medya serüvenine başladıktan aylar sonrasına denk gelir iktidarın siyaset sahnesine çıkması.

Gerek Fatsa’da gerekse de Ordu’da onlarca siyasi aktörün söylem ve icraatlarını kaleme aldık.

Vekillikler, bakanlıklar ile anılan isimlere en küçük büyükşehir olarak yeni yeni aktörler katıldı.

Günahıyla, sevabıyla 22 yılı geride bıraktık.

Sıfatın getirisini kamuoyu lehine kullananları da gördük, kendi egosunu ya da muhitini tatmin etme gayretinde olanı da.

Yani koltuğa güç verenler ile koltuktan güç alanlardan tutun da görev süresi sona erdiğinde çay ısmarlayanı dahi olmayan vekillerle muhatap olduk.

Yaşanan her seçim sürecinin, yerel dinamiklerin, yerel hassasiyetlerin biraz daha törpülendiği, nihayetinde aday listesinin Ankara’da üç beş isim tarafından belirlendiği yöne doğru katı bir şekilde evrildiğini gördük.

Son seçimlerden sonra gördüğümüz bir durum daha var ki o da artık seçmenin bu tür tavırlara tahammülünün kalmadığı.

Gerekçesi bize karanlık olmakla ve dahi seçmenin de “SON” diyerek verdiği destek ile listenin ilk iki sırasında yer bulanlar, meclisteki sandalyelerine kavuştu. Hatta genel siyasetin ve ülke yönetimin sorumluluğundaki her türlü olumsuzluğu da yerel siyasetçilerin omuzlarına bırakarak.

Seçmenin gösterdiği kurumsal tavrın bir tezahürü olan sonuçların, siyasetçiler tarafından ne şekilde okunduğu veya da okunup okunmadığı ise muamma.

Özellikle de seçim sonrasında üst üste gelen zamlar ile nefes darlığına düşürülen seçmenin gönlünü kazanıp, sandıktaki tercihlerinin AK Parti’den yana olmasını sağlamak pek de kolay olmayacak.

İlçe belediyelerinde bir nebze de olsa iki ilişkilerin, akrabalık bağlarının, eş dost algısının sunacağı rahatlık, büyükşehir belediye başkanlığı söz konusu olduğunda aynı etkiyi göstermesi zor.

Kaldı ki bu hal salt Büyük Şehir Belediye Başkanı’nın başarısından ya da başarısızlığından mesul olduğu hizmet anlayışından ibaret bir durum değil.

O sebeple diyorum ki belki de 22 yıllık siyaset geçmişinde milletvekillerinin, belediye başkanlarından daha çok sahada olmaları ve seçmeni ikna etmeleri gerekiyor.

Lakin gördüğüm ve şahit olduğum kadarıyla, her vekilin bu durumu içselleştirdiğini söylemek zor.

Sorular çalışmadığı yerden çıkınca, far tutulmuş yavşan misali donakalmak; duydukları hoşuna gitmeyince alelacele mekânı terk etmek, bireysel açıdan sorun teşkil etmez ama kurumsal açıdan topal ördek olduğunu gösterir.

Artık ziyaretçi kabul ederken, çekmece de birkaç çakmak bulundurma kararı verdim.

Ateş almaya gelenlere hediye edeceğim, hem de çakar çakmaz yananlardan.

İsteyen olursa gazını da yanında vereceğim.

Malum beş yıl boyunca canımızı yakarken, ham maddesine para vermesinler.

Her maliyet sırtına yüklenen vatandaş, ateşin maliyetini de karşılamış olsun.

Nasıl olsa biz yoldan gönüllü çıktık.