Hiç kuşku yok ki AK Parti’nin önümüzdeki süreçte yaşayacağı kongre heyecanının ardında bıraktıkları, bir sonraki dönemim şekillenmesinde de etkili olacak.
Hem de her zerresine kadar…
Bölgecilik hastalığından kurtulamayan Ordu, bu süreci ne kadar az hasarla atlatırsa o kadar da karlı çıkacak.
Her ne kadar demokrasilerde çoğulculuk esas alınsa da iş kongrelere geldiğinde, durum değişiyor.
Birden fazla listenin olması, çoğunluğun katılımını sağlaması bakımından istense de kongre sürecinde ve sonrasında yaşanabilecek kırgınlıklara da zemin hazırlıyor.
İşin doğası gereği 20’de 20 yapmış bir partinin ilçe başkanları ve yönetimi, başarıyı kendilerinden mütevellit bir sonuç olarak görecek ve her hangi bir değişime sıcak bakmayacak.
O koltuklarda kim oturuyorsa, oturmaya da devan etmesi gerektiğini izah ederken de muhtemelen son genel seçimleri örnek gösterecek.
Zaten ben de olsam aynısını yaparım.
İlçe başkanlarını görevi; bulunduğu ilçede partisini temsil etmek olsa durum daha kolay olurdu ama değil.
Oluşturulan delege sistemi sonucunda hem il kongresinde hem de büyük kongrede oy kullanacak isimler belirleniyor ki esas gürültünün kopacağı yer de burası.
Zira belirlenecek bu isimler, evvel emirde 2015 seçimleri açısından en etkili kişiler olacak.
Milletvekilleri için kurulacak temayül yoklamalarında adayların sıralamasını belirleyecek.
20’de 20 için esamesi okunmayan (!), memlekete hiçbir faydası olmayan (!), olmasalar da olur (!) havası estirilen vekillerimiz var ya, onları…
Ordu havaalanını, Ordu Çevreyolunu, Ünye Çevreyolunu Ordu’ya kazandıran milletvekillerini…
Fatsa Çevreyolu ve Fatsa Limanı için etüt çalışması başlatan milletvekillerini…
Ordu’yu (günahı ile sevabı ile) Büyükşehir yapan milletvekillerini…
Ordulunun yasama temsilcileri olan milletvekillerimizi…
Niye bunları sıralıyorum derseniz, açıklayayım.
Hizmetin yanlışı nasıl eleştiri buluyorsa, doğrusu da takdir görmeli.
İltifatlar, marifetleri de beraberinde getirir.
Hiçbir zaman da milletvekillerinin ne gayreti ne kazandırdıkları yeterli görülmez, eyvallah.
Lakin vur deyince de öldürmek gerekmiyor.
Hele de dar çerçeveli bireysel veya sözüm ona kurumsal menfaatler açısından böyle bir işe kalkışmak çok yanlış.
Mevcudu itibarsızlaştırmak, gelecektekini de şimdiden itibarsızlaştırmak anlamına gelir.
Kaldı ki en abes olanı, bir dönem de olsa vekillik yapmış olanların bu tavrı sergilemesidir.
Bir de vekili vekile kırdırma gayretinde olanlar var ki söylenecek söz bulmakta zorlanıyorum.
Meydanı it dalaşına çevirmek isteyenlerin bu memleketin hayrına hareket ettiklerini iddia etmesi ise tam bir akıl tutulmasıdır.
Ebetteki partisine gönül vermiş insanlar, kendi hissiyatına göre bir karar verecekler.
Etekteki taşları dökecek ve herkes payına düşeni alacak ama bu hesaplaşma, şahsi eksende değil memleket menfaati ekseninde olmalı.
O sebepledir ki bu kongreler, sıradan hadiseler değildir.
İstenirse acımasızca bir hesaplaşmanı ortama olacağı gibi istenirse de birlik ve beraberliğin tesis edilebileceği fırsata dönüşebiliyor.
Yeter ki istensin, yeter ki sorumluluk sahipleri elini taşın altına koysun.
Boşluk doğmasın, çatlak oluşmasın.
Aksi halde doldurma becerisini gösteren işgüzarlarla da uğramak zorunluluğu doğar.
Zannediyorum mevcut vekillerimiz de durumun farkında olacaklar ki Ordu tarihinde bir ilk sayılabilecek birliktelik söylentileri dolaşıyor sokaklarda.
Bu söylentiler şayet doğruysa, Ordu siyasetinin temsilcileri işine sahip çıkıyor denilebilir.
Ya da siyasetin siyasetçileri inisiyatifi ele alıyorlar…