Şiir merakı veya sevgisinden mi bilmem, içinde “ Z, S, L ve N” harfi olan kelimeler bana sıcak gelmiştir.

Kafiyelerde “L ve N” harfi şiire farklı bir ses verse de telaffuz açısından “Z ve S” harfleri bulundukları kelimeyi daha estetik hale getirir. Tabii b şahsi fikrim.

“Müzeyyen” kelimesi de öyle. Hem anlam, hem söyleniş bakımından çok hisli ve sesli bir kelime.

Yukarıda bahsettiğim harflerden “N” ile bitmesi kelimeye ayrı bir “tını” kazandırıyor. İçindeki sesli harfler ise kendisiyle uyumlu.

Müzeyyen kelimesi; süslü, süslenmiş, bezenmiş, zinetli gibi anlamlara gelir. Ünlü yazar ve şairler bu kelimeyi çok kullanmışlar. Bunlardan Süleyman Çelebi “ Hak Teâlâçün yarattı Âdem’i/ Kıldı Âdem’le müzeyyen âlemi” ifadelerini kullanmıştır.  Ünlü şairlerden Tevfik Fikret ise “ Güllerde, güneşlerde, emellerde müzeyyen” demiştir.

Müzeyyen kelimesi “tezyinat” kelimesiyle hem ses, hem de anlam yakınlığı vardır. Sözlükler “Tezyinat” kelimesini “Bir şeyin üzerine yapılmış süslemedir” şeklinde açıklamıştır.

Tezyin ise süsleme anlamına gelmektedir.

Görüldüğü üzere müzeyyen kelimesi aynı harflerle yazılmış aynı anlama gelen kelimeler sınıfındandır.

Bence hiç anlamını bilmese bile “müzeyyen” kelimesinin çok güzel olduğunu çok kişi sezer. Bazen bilmek için öğrenmeye ihtiyaç yoktur.

İsim olarak da kullanılan bu kelime bulunduğu kişiye ayrı bir anlam katmaktadır.

Müzeyyen…

Ne hoş bir kelime değil mi?

Bir de anlamını öğrenince bu ismi taşıyanlara da farklı bakabilirsiniz.

Okullarda öğrendiğimiz, bizim zamanımızda “İnce sesli harfler” sınıfından olan “E, İ, Ö ve Ü” harfleri zaten bulundukları kelimeleri kibarlaştırıyor. Bir de bu harfler “Z ve N” harfiyle birleşince ortaya gerçekten “bezenmiş” bir harf çıkıyor. Yazmaya unuttum, “bezenmek” kelimesi de “müzeyyen” kelimesi ile yakın.

Ne güzel bir söylenişin var senin müzeyyen…

Sanki en güzel harfler ile süslemişsin kelimeyi…

Hem söylenişi güzel, hem hissedilişi…

Müzeyyen…

Müzeyyensin yani…