Bir doğa güzelliğinin göze güzel görünmesinin sebebini nasıl izah edersin dedi. Ayrıca o bilgisayarındaki masaüstü olarak kullandığın çöl fotosunu güzel mi zannediyorsun?
Kulağa hoş gelen ses, kime göre ve nasıl şekilleniyor sen söyle. O hayran olduğun kadın sanatçıyı ben para verseler dinleyemem.
Benim hiç sevmediğim yemeği, sen her öğün verseler yiyorsun bu nasıl iş. Soğan sevilmez mi?
Bu basit zevk oluşturma ve görecelilik konusu çok eski bir tartışma. Cevabı üzerine çokça yazılar yazıldı ve yazılmaya da devam edecek. Sadece bir başlangıç olsun, bir ısınma gibi düşündüm. Bunlar, bu masanın konusu değil. Ayrıca " Masa da masaymış ha" şiirini anımsattı beynim, durup dururken şimdi.
Boşver, ben sana başka birşey anlatayım.
Çayları tazeleyelim mi?
...
Sistematik olarak yanıltılan birey, doğrunun tadını öyle unutur ki GDO içeren besinleri tadan aklı, kısır döngüye düşmüş damak tadı, hücrelerine kadar yalan söyleyen sınırsız bir kadavraya dönüşür. Aslında külli bir yığın yaratma gayreti için için işlenirken, toplumun da uyandırılmaması gerekir.
Bu kadavra, şu davranışları sergilemeye başlar. Niçin böyle yaptığını hatırlamadığı gibi, neden bu noktaya geldiğini de asla bilemez. Bu türe dönüşmüş bireye GDO olmayan cümleler kurduğunuzda panikler. 
Tümden algı, anlam seviyesinde de gösteriyor kendini. Genel kabullerin, benim için bir geçerliliği olmaz. İrdelerim, kabul görürse aklımda kabul ederim. "Bu dahil, tüm genellemeler yanlıştır." diye bir söz vardır. 
Başka bir açıdan bakalım meseleye. Bu masada " gerçek insan" benim, sen " yapay zeka" olarak varsın diyelim. Şimdi anlatacaklarımı iyi dinle.
 "Gerçek" kelimesinin zıttı " Sahte" değildir. Bence "Gerçek" kelimesinin zıttı " Yokluk" tur. " Yokluk" varlık kelimesinin zıttı değildir. " Varlık" kelimesinin zıttı " sahte" dir.
Sonuç: Gerçek/ Varlık( zıttı) Yokluk/Sahte .Yani, Hem gerçek, hem varlık.Hem yokluk hem sahte.
Tercih sizin...
Muradını alamayan insan iki yoldan birini seçmek zorunda kalır. Ya yok olan ruhunu bedenin alay sahasında hoyratça bir seviyesiz eylenceye kaptıracak ya da gam denen zehrin, panzehirsiz bir soyut yokluk dansı olduğunu kavrayarak, ölümün herhangi bir rengine teslim olarak koşacak bildiği sona, ışıktan kaçamayan bir pervane misali. Kaosun kozmopolit tutarsızlığını bir avuntu olarak görecek, bu görüşten inşa ettiği durumu yaşamın felsefesine emanet edecek...
Yok olmak korkusu ile yaşayamadığını görecek, bu görüş en mütebessim çehrede ah eden bir iniltiyi ninni kıvamına getirecek.