Ali BEKTAŞ

• 30 Aralık 2019 Pazartesi

Yapay zeka ve gelecek kuramı, dünyanın- dolayısıyla da insanlığın- görünen gündeminden ayrık, parelel bir gündem olarak “ devasa değişim” çerçevesinde hızlı hızlı ilerlerken, bilimden uzak, akıldan ayrık bir atmosferde yaşamanın kahredici içsel kabusu, samimiyetsizliğin ve hertürlü bitmişliğin yüceltilişi, “ Bulanık Su Kuramıdır” tespitiyle başlayalım...

Meselenin geniş bir alanda tezahürü zorluğundan hareketle, hem yapısal hem de kavramsal olarak meseleye daha dar çerçevede bakıp, daha basit izahlarla, karmaşayı sadelik tadında izaha çalışalım.

Eğitim ve kültür alanının tarumar edilişi, meseleye sadece rakamsal sonuç açısından bakılması, beraberinde birçok önemli mevzuyu da kötü olarak etkilemektedir. Okumayan, anlamayan, anlatamayan, yorumlayamayan ve analiz yapamayan bir bireyin, kısır döngüyü dahi anlaması mümkün değildir. Ahlakın dine, aklın ilme yol göstermemesi hali bir kısır döngü yaratır. Doğurgan olamayan düşünce, geçmiş safsatayı gündem etiketi ile yaftalar. “ Masum”, “ hukuk “, “ hümanizm “ gibi, yüce çağrışım değerlerine sahip kelimelerle başlar” cinsiyet” , “ eşitlik”, “ özgürlük” gibi kimsenin itiraz edemeyeceği kavramları öyle bir mana çatısına sokar ki sonu vahim olur.

Nedir bu külli yozlaşma. Değerler depremi, hissizlik buhranı, ne yaptığından bilinçsizlik seviyesinde bihaber olan çok büyük yığınlar. Kısır döngü kendi özel alanını yarattı. 

Selamı güvensiz suretin
Kelamı anlamsız cümlesine
Sessiz ağırlığı
Terazisi bozuk olanın tartısına
Kefesi dengesizler elinde
Bin arşın yüzsüzlüğün
Ahlaksız bakışına
Mahkum muyuz?

Bir an üzerine düşünelim. Biz bu kısır döngüye mahkum muyuz? Bu alanı gayrı resmi imara “ ahlak” yozlaşması ile açtılar. “ Yalan” ve “ sahte” kavramları bile gelinen bu bambaşka seviyede masum kalır. Çıkış “ değişim” ile mümkün lakin öyle bir derinliğe girildi ki “ değişim” sadece bir karabasan kıvamında “ bilinç” ile “ bilinçaltı” arası bir paradoks sadece. O anın tek gerçeği var “ zevk” denen yarı gerçek yarı hayali hülya. 

Çok yakında gireceğimiz hal “ Manevi Haciz” halidir. Ne haczedilir bu durumda? Maddi açmazlar önemlidir, ekonomik bunalımlar mühimdir. Lakin, bunlar aşılabilir. Manevi haciz hali ise telafisi olmayan, çok ümitsiz bir çukura düşüşün ilanıdır. Kısır döngü, manevi haczin etrafında dönmeye başlar. Bu dönüş öyle savurucudur ki bir sonraki hamle, tümden çıldırıştır.

Kısır döngüye düşmüş toplumlarda değişim paradoksu sadece “ iyilik” ile aşılabilir. “ İyilik” isteyenlerin ne kadar azaldığını görüyoruz. 

Gerçekten korkunç bir kısır döngü, lime lime doğruyor ahlakı. Ve tümden çıldırış kapıda. 

Biz de iyiliği bir çıkış olarak gören, Yaratıcının tüm isteklerinin ortak adı “ iyilik” üzerine mısralarla kapatalım...

Bir çırpınış ve aynı zamanda sessiz, kötülüğü büyüttükleri iklim... iyilik kimsesiz...

CÜMLE İYİLERE

Sıska bacaklı tasavvur elinden
Kurtarıp seni
Bir harman yelinde
Samanı uçmuş
Hakiki sözle
Seni sana anlatayım
Kökü toprakta bereket hürmetine

Yerli yersiz imgeler doğsun
Söz ışığı vuran
Yüzünün yamaçlarına

Sözler tavaf etsin seni
Üryan bir gülüşün aydınlığında
Güzellik denen ışık oyununu
Bir eski kilim gibi serip ayaklarına
Hürmeti bir şiire emanet eden
Aklım
Kafiyesi kendisi olan varlığını
Sana tümden adasın
Sen karanlık ve soğuk sözler kışında
Eski ocağı alevli
Kekik kokan
Sıcacık bir odasın

Sıska bacaklı tasavvur elinden 
Kurtarıp seni
Kulak görmemiş cümlelere
Emanet edip 
Sözü ustasına bırakanın hürmetine
Sereserpe bir söz
Oluyorsun
Tüm sözlerin cümlesine 
...