Yâr senden uzakta kalınca hazîn
Süzgün gözlerimden yüze nem değdi
Kalbimin içini sarınca hüzün
Dilinden dökülen söze nem değdi.

Bakışım aklına gelirse eğer
Bil, içten ağladım köz oldu ciğer
Senden uzak kalmak ne dertmiş meğer
Gözyaşımı silen beze nem değdi

Boşa değil gelen gönlümden çağrı
Mestanenin her dem yanıyor bağrı
Ser-apa sol yanım aldıysa ağrı
Yanan yüreğimdir cüze nem değdi

Bir dünya ateştir hâlime kalan
Aşk dolu hânemi ettin ya talan
Ah! Oldum acıyla bülbül-i nâlân
Bam telini geçtim tize nem değdi.

Saatler geçmekte doluyor zaman
Sensiz geçen vakit ne de çok yaman
Bahçemde yangın var gökyüzüm duman
Tâ derunumdadır öze nem değdi.

Hasret güneşinden elemler yandı
Ürmelî derde çok âlemler yandı
Hazîn hâlim yazan kalemler yandı
Aşkın zirvesinde bize nem değdi..