Çiçekler içinde asil duruşun
Cennetin yoluna akışmış annem.
Sarı çiçekleri tutup sarışın
Sana öyle güzel yakışmış annem.

Doğmadan önce nur vurmuş yüzüne,
Cennetten rayiha girmiş özüne,
Dünyaya gelince gözüm gözüne
Sen iştiyakıyla bakışmış annem.

Bazen öğüt için sohbete çektin,
Ruhumuza her dem iyilik ektin,
İçimizde sevgi mumunu yaktın,
Sözlerin ince bir nakışmış annem.

Yetişiyorken biz çektin çok çile,
Evlatların için oldun kul köle,
Yaşarken zorluklar döndüm sen hâle,
Şimdi bildim hayat yokuşmuş annem.

Bazen sevinç bazen kederle doldum,
Zorda kaldıkça ben bir garip oldum,
Hayat yedi beni sarardım soldum,
Senden uzak cihan rüküşmüş annem.

Ürmelîyem, anne kalbin gülüdür,
Evlada bakışı cennet yoludur,
Seneler geçtikçe bildiğim budur:
Sana sevgim aşkla pekişmiş annem.