Kemikler dağılmış uzanmış yere,
Kim ziyaret eder bilmezdi KRAL.
Benimle resime girdi bir kere,
Görseydi bu resmi ölmezdi KRAL.

Nice insanların canına kıydı,
Ölenleri savaş bitince saydı,
Kazanıp her yanda şöhreti yaydı,
Boşaydı, savaşa yelmezdi KRAL

Kaç Kraliçeyle zaman geçirdi,
Eş için kılıçtan insan geçirdi,
Şimdi kalksa belki hâle acırdı,
Öldürmeye hırslı olmazdı KRAL

Anadolu pek çok savaş görmüştür,
Kimi kısa kimi uzun sürmüştür,
Kaç medeniyeti savaş dürmüştür,
Bilse savaşlara dalmazdı KRAL

Ey Âşık Ürmelî! Boşa savaşlar,
Gitsin nefretle kin, gelsin barışlar;
İyilik uğruna olsun yarışlar,
Savaşa kendini salmazdı KRAL